ئه ی بالنده ی شه یدای سه ر به ستی تو زور به رزی ، هیچ پینوسیک ناتوانی باسی پاله وانی تو و هاوریانت بکاتو سینه ی هیچ کتیبیک ناتوانی هه لگری میژوی مه زنی خه باتی ئیوه بیت ، مه گه ر
هه ر نیشتمانه کول نه ده ره که ت که دله پیره که ی له ژیر زه بری سمی داگیر که رانا _ هه ر وه کو شیر _ ئه نرکینی بزانی که ، چیای سه ربه رزی چه ن ئاسنگه ری له داوینی خویدا په روه رده کردوه و خاکی سوری چه ن زه حاکی مار به شانی هه ل لوشیوه و هه والانت بویرانه به گژ چه ن ره شه با چون و چه ن لافاویان تیک شکاند و دلی چه ن شه وه زه نگیان هه ل دری و به چه کی شه ره ف سه ری چه ندین دیویان بری ، « من نازانم مه گه ر هه ر میژو بزانی » . ئه ی سه مبولی « ئا شتی و ئه وین » ئیستا که له گه ل شه مال به ره و هه وراز که وتویته ری بچرپینه به گوی یه ک به یه کی لوتکه کانا :
هه ر له ئاویه ر پاسه وانه که ی سنه دژه و هه تا قه ندیل هیلانه ی هه لوه بال خویناویه کان ، شیرین ، شاهو ، ئاگری و ئاربابا هه مو زاگروس . ئه ری بلی ها وار بکه ن هه مو دنیا ئاگادار که ن که :
تا کاتی ته نها یه ک په رمان لی مابی هه ر به ره و به رزی ئه فرین و قه د قه د قه د قه دیش
کول ناده ین تا سه رکه وتن
یا سه رکه وتن یا سه رکه وتن .
له سه ر لوتکه ی چیاییکی سه ورز .
هه لویک پیروزوچانی دا .
تاشه به ردیک حه سانه وه ی هه لوی شیواند .
هه لو فری،
له و روژه وه به رزو به رزتر ده بیته وه .
تاشه به ردیش به سه رلاپال بنار به سه ر بنار
چه پوک ئه دا وپه راش په راش به ره و نه مان ئه تلیته وه .
« ساریژ »