روناکی من ، ئازیزکه م :
دوژمنی توَ چی ئه زانی ئه وَ پیَ وایه به گردنت ، حه شار دانت له سوچیکدا .........
دونیای ئیمه تاریک ئه بیَ وئیتر ئاسوَمان ون ئه بیَ « نه گیانه که م »
تو روناکی دلی هه زاران دلت رون کردوه خاموش نابی خوَشه ویستم خاموَش نابی.
پیَان وایه که درکه ی زیندانت له سه ر داخه ن هه مو شتیَک ته واو ئه بی _ به لام دلت _
نه قه د درکه له سه ر دلی تو داناخریَ ،
پیَان وایه ئه گه ر لاشه ت ئازار بده ن ، ده ست و پیَت بشکیَنن و چاوه کانت پر که ن له خَوین ، ئیتر ئه روی ته َواَو ئه بی .
به لام ئازیز خَو وا نیه مَیشکی تَو و خولیاکانت ، هیَواو و ئاَوات ، خَوزگه کانت
قه د قه د هه رگیز ته َواَو نابی له ناَو ناچیَ .
خَو تَوش نه بی یارانت هه ن ئیمه ش نه بین ، خَو ئاوَات هه س ، خوَ هیوا هه س .
ئازیزه که م : توَ ته نها نیت ئیمه هه مو له گه ل توَ دا له زیندانین ،
دلنیا به هه مو پیَکه و " له گه ل توَدا " ده س له نیوَ ده س به یه ک هاوَار زیندان به سه ر زیندان بانان ئه روخیَنین .
بژی بژی بالای به رزی ئازاده گی
بژی روناک
بژی روناک
بژی روناک
..........